adj.
ἁπειρόκαλος. Որ ոչն գիտէ փորձել եւ ընտրել զբարին եւ զլաւն. միամիտ. պարզ. եւ անմիտ. տարադէպ.
Անբարեփորձ մտածութեամբք ի հնազանդութիւն. (Յճխ. ՟Գ. (տպ. անփորձ։))
Շամբուշ մտաց է, եւ անբարեփորձ խորհրդոց. (Սարկ. հանգ.։)
Չարագործութեամբ բանից անբարեփորձ մտածութեանցդ. (Բրս. ծն.։)