adj. adv.

Որ չունի բարեխօս զոք. անտերունչ. անօգնական. րիճաճըսըզ, իմտատսըզ.

Անբարեխօս կապեալ ի պահեստ գառն արգելանի. (Նար. ԻԶ։)

Անյիշատակ եւ անբարեխօս յամենայն սրտից սրբոց մոռացար. (Մաշկ.։)