Այն՝ զոր դժուարին է կամ անհնարին արձակել, քակել. անլոյծ. ἅλυτος, insolubiis. չէօզիւլմէզ.
Շղթայք անարձակք. (ՃՃ.։)
Սիրով՝ անարձակ կապովք յարմարեալք։ Սոքօք ըմբռնեալ ունի զմիմեանս ամենայն ինչ անարձակ կապով. (Փիլ. քհ. եւ Ել.։)
Խառնեաց յիւր բնութիւնն՝ անարձակ կապակցութեամբ յարամնացեալ. (Անան. ի պետր.։ եւ Տօնակ.։)