hy    |   fr

Անաստուածասէր

adj.

Յենեալ յաստուածասիրութենէ. պաղեալ ի սիրոյ անտի աստուծոյ.

Ի քեզ տիրացուցեր (զախտս հոգւոյ). ուստի՞. յանաստուածասէր բարուցդ՝ իմաստակիրդ չար իմացուցծովդ. (Անյաղթ հց. իմ.։)