adj.

ἁθεότερος, magis atheus. Առաւել կամ իսպառ անաստուած. առաւել հեռի յաստուածպաշտութենէ.

Անաստուածագոյն ազգի կիկլոպեայց։ Քան զոր (կարծիս) զի՞նչ ոք կարծեսցէ անաստուածագոյն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Միթէ շամարիտքն (սամարացիքն) անաստուածագո՞յն եւս իցեն քան զնոսա. (Կոչ. ՟Զ։)