s.

Իբր անխօսութիւն. պապանձումն.

Յորժամ կամէր ասել, ընդ անասացութեամբ փակեցաւ։ Զի մի՛ իբրեւ զանբանս երեւեսցուք անասացութեամբ. (Շ. բարձր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անասացութիւն անասացութիւնք
accusatif անասացութիւն անասացութիւնս
génitif անասացութեան անասացութեանց
locatif անասացութեան անասացութիւնս
datif անասացութեան անասացութեանց
ablatif անասացութենէ անասացութեանց
instrumental անասացութեամբ անասացութեամբք