adj.

Ոչ առաւելեալ քան զչափն. կարգաւոր եւ չափաւոր.

Սակաւապիտութիւն, դիւրութիւն, եւ անառաւել առաքինութիւն (աշխատութեան). (Փիլ. ել. ՟Ա. 6։)

Երեք ոստքն՝ անառաւել միաթիւք պտղովք. (Տեսիլ սհկ. ի ճ. (ըստ Փարպ. եւ էին առաւել)։)