Անաչառելի

ԱՆԱՉԱՌԵԼԻ ԱՆԱՉԱՌՈՒ cf. ԱՆԱՉԱՌ. ἁδέκαστος.

Տեսանե՞ս զանաչառելի դատաստան կնոջն, զի յեղելոցն ընտրէր զնախահօրն եւ զՔրիստոսին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։)

Արդարադատ եւ անաչառու։ Հրամայեմք անաչառու լսել. (Մագ. ԺԴ. ԾԹ։)