adj.

Որ ոչն այրէ. որ չէ այրեցօղ. եագմազ.

Ի հրոյն է մասն այրեցօղ ... եւ անայրեցօղ. (Եւագր. լ։)

Իսկ ԱՆԱՅՐԵՑ ԾԾՈՒՄ ռմկ. որպէս անայրեցեալ, ծծումբ բնական։ (Մխ. բժիշկ.։)

Որպէս եւ ԱՆԱՅՐԵԱՑ, (որ ըստ այլ օրինակի, ԱՆԱՐԵԱՑ) իբր սեռականն բառիս ԱՆԱՅՐԻ, կամ յայտ առնէ զչեւ այրի մնացեալ կանայս, եւ կամ նշանակէ զարս պակասեալս յայրական բանէ։

Յաղագս դատաստանաց անայրեաց. Եթէ այր ոք ոչ լինիցի ի գործ արութեան, եւ կինն ելանէ ի նմանէ. եթէ ոք զկինն զայն կին առնիցէ, եւ այլն։ (Մխ. դտ.։)