ἁτυφία. vacuitas a fastu, modestia Չունելն զամբարհաւաճութիւն. անհպարտութիւն.
Յընտանութիւն եւ յանհամբարհաւաճութիւն կոչելով։ Անհպարտ անամբարհաւաճութիւն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անամբարհաւաճութիւն | անամբարհաւաճութիւնք |
| accusatif | անամբարհաւաճութիւն | անամբարհաւաճութիւնս |
| génitif | անամբարհաւաճութեան | անամբարհաւաճութեանց |
| locatif | անամբարհաւաճութեան | անամբարհաւաճութիւնս |
| datif | անամբարհաւաճութեան | անամբարհաւաճութեանց |
| ablatif | անամբարհաւաճութենէ | անամբարհաւաճութեանց |
| instrumental | անամբարհաւաճութեամբ | անամբարհաւաճութեամբք |