ԱՆԱԶԴԱԿԵԼ. Անզգամել. անսաստել. ստահակել. դժկամակել. զայրանալ.
Սովով ճնշել պարտ վարկաւ զյղփութեամբ անազդակեալսն. (Ոսկ. ես.։)
Տեսանէ զիմաստութեան կացի անազդակեալ ի քաղաքի. (Պիտ.։)
Ոչ կարէին աղարտել զսքանչելիսն յայտնապէս անազդակելով. (Երզն. մտթ.։)
Անազդակել, եւ դառնալ ի բամբասանս։ Անազդակել եւ դառնալ. (Փիլ.։)
Անազդակել. խեռել, կամ ընդդիմանալ. (Հին բռ.։)