Հակառակն համագոյութեան, այլագոյ գտանիլն. օտարագոյութիւն. ἐτερουσιότης. alienae essentiae vel substantiae esse
Որպէս հարկաւորաբար ունողաց առ միմեանս զայլագոյութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | այլագոյութիւն | այլագոյութիւնք |
| accusatif | այլագոյութիւն | այլագոյութիւնս |
| génitif | այլագոյութեան | այլագոյութեանց |
| locatif | այլագոյութեան | այլագոյութիւնս |
| datif | այլագոյութեան | այլագոյութեանց |
| ablatif | այլագոյութենէ | այլագոյութեանց |
| instrumental | այլագոյութեամբ | այլագոյութեամբք |