ԱՄՊԱՀԱՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՄԲԱՀԱՐՈՒԹԻՒՆ. κεραυνός fulmen;
cf. ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆ;
Հարուած եկեալ յամպոց. շանթահարութիւն. շանթ. կայծակն. կայծակ. եըլտըրըմ.
Ամբահարութիւնս ածեալ հսկայիցն (այս ինքն ի վերայ հսկայիցն)։ Որոտմունք եւ փայլատակմունք եւ գլորմունք ամպահարութեանց։ Կիզմունք եւ ամպահարութիւնք։ Փայլեալն հուր բռնութեամբ ամպահարութեանն որ մինչեւ յերկիր հեղու, կիռոնոս լինի կոչեցեալ։ Յայսպիսի ամպահարութեանցս, որ մոխրատեսակ փոշի բերեն, փուլոսք անուանին։ Արկանելով յերկիր զ ի յերկնից ամպահարութիւնս. (Արիստ. աշխ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ամպահարութիւն | ամպահարութիւնք |
| accusatif | ամպահարութիւն | ամպահարութիւնս |
| génitif | ամպահարութեան | ամպահարութեանց |
| locatif | ամպահարութեան | ամպահարութիւնս |
| datif | ամպահարութեան | ամպահարութեանց |
| ablatif | ամպահարութենէ | ամպահարութեանց |
| instrumental | ամպահարութեամբ | ամպահարութեամբք |