adj.

Ամենայնն միահամուռ. հանուր. համօրէն. բոլոր միանգամայն. բովանդակ.

Պէտք լինին մի ըստ միոջէ նաւապետացն առ ի խնամ, եւ առ յամենահամուռ նաւատորմին զարդու. (Փիլ. ել. ՟Բ. 44։)