adj.

παντοκρατορικός, παγκρατορικός. cuncta continens, omnipotens Որ ինչ անկ է ամենակալին՝ զամենայն ընդ ձեռամբ ունողի, կամ ամենակարօղ զօրութեան.

Բարին է, յորմէ ամենայն ինչ գոյացաւ, եւ է որպէս ամենակալականաւ հիմամբ պահպանեալ, եւ կալեալ։ Ոչինչ է յէիցս՝ յամենակալական զգուշութենէ եւ պարունակութենէ աստուածայնոյն զօրութեանն ի բաց որոշեալ ամենեցունց ամենակալական հաստումն։ Յինքենէ զբոլորս որպէս յարմատոյ յամենակալականէ յառաջ ածեալ. (Դիոն. ածայ. ՟Դ. ՟Ը. ՟Ժ. ստէպ։)