adj.

ԱՄԵՆԱԼՈՅՍ ԱՄԵՆԱԼՈՒՍԱՍՓԻՒՌ ԱՄԵՆԱԼՈՒՍԱՒՈՐ. Ամենայնիւ լուսաւոր, լուսապայծառ, ամենապայծառ, լուսաճաճանչ. լուսածաւալ. հրաշափայլ. բոլորովին լուսաւոր՝ պայծառ. գայէթ նուրանի՝ րուշէն. շէօհլէտար.

Ամենալոյս լուսովն. (Յճխ.։)

Ամենալոյս արարչութեանդ. (Նար.։)

Զամենալոյս փայլակն յերկնից փայլեցուցեր։ Փարելով շուրջ զամենալոյս եւ զկուսական անձամբն. (ՃՃ.։)

Ամենալուսասփիւռ աւարտացելոցն ճառագայթ. (Մաքս. եկեղ.։)

Լուսաձեւքն՝ ամենալուսաւորք իցեն. (Փիլ. լին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ամենալուսաւոր ամենալուսաւորք
accusatif ամենալուսաւոր ամենալուսաւորս
génitif ամենալուսաւորի ամենալուսաւորաց
locatif ամենալուսաւորի ամենալուսաւորս
datif ամենալուսաւորի ամենալուսաւորաց
ablatif ամենալուսաւորէ ամենալուսաւորաց
instrumental ամենալուսաւորաւ ամենալուսաւորաւք