s.

Յետին թշուառութիւն, կամ վատթարութիւն.

Յոյժ ատելի բարեպաշտիցն, որոց միանգամ ամենաթշուառութեամբ եղեւ քաջածանօթ. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ամենաթշուառութիւն ամենաթշուառութիւնք
accusatif ամենաթշուառութիւն ամենաթշուառութիւնս
génitif ամենաթշուառութեան ամենաթշուառութեանց
locatif ամենաթշուառութեան ամենաթշուառութիւնս
datif ամենաթշուառութեան ամենաթշուառութեանց
ablatif ամենաթշուառութենէ ամենաթշուառութեանց
instrumental ամենաթշուառութեամբ ամենաթշուառութեամբք