s.

Բառ յն. ἅμπωτις, ἅμπωσις (որպէս թէ առատ ջուր ըմպելն ծովու). Զեղումն ծովու. մակընթացութիւն. հոսանք. շրջանք. յորձանք.

Ամփոփումն ջրոյն ի փորոքս երկրի՝ ասի ամբովտ. (Նոննոս.։)

Բազում ամբոտք (վրիպակաւ գրեալ ամբրոպք) ասացեալ լինին, եւ կոհակաց բարձրութիւնք ընդ լուսնին միշտ շրջաբերեալք. (Արիստ. աշխ.։)

Իսկ ի բառս Գաղիանոսի իբր Յովազ դնի ԱՄԲՈՅՏ կամ ԱՄԲՈՅԹ, ԱՄՊՈՅՏ եւ այլն. որ յոմանց կարծի որպէս յն. ὅρυξ ըստ Մենինսքեայ՝ սէյսել. որպէս ազգ միեղջերուի։