ԱՄԱԺԱՆԴ կամ ԱՄԱԺԱՆՏ որպէս յն. ἁμάρευμα sordes per cloacam difluens. Աղտեղութիւն ժանտ ի դուրս ամացեալ. յաւելուած որովայնի. աւելորդք աղբոյ. կերիզ.
Դարձոյց զգայութեանն յետս կոյս զելս գնացից առուացն, զի մի՛ զմերն ի մաքրութեան մաղձադեղոցն զամաժանդն տեսանելով զամօթալի երեսն՝ գարշիցիմք։ Իմաստակութիւն ո՛չ զհոսանսն իմաստութեան ամբողջ պահելով, այլ ամաժանդս (կամ ամաժանտս) ընդ այնմ քարշելով. (Փիլ. լին. ՟Բ. 6։ ՟Գ. 24։)
Ամաժանդ. ժողով գարշութեան կամ ապաւառի. (հին. բռ։)