compagnon de prière;
— լինել, prier Dieu ensemble.
Կցորդ եւ ընկեր աղօթից. աղօթօղ ընդ այլս, եւ վասն այլոց. συνευχόμενος, εὑχόμενος
Արա՛ ընդ մեզ եւ ընդ աղօթակիցս մեր առատապէս զողորմութիւն. (Պտրգ.։)
Եւ ի վերայ մերձաւորին՝ աղօթակից մաքսաւորին. (Յիսուս որդի.։)
Որ յայլ արուեստս ընտրիցին, բազում նախանձաւորս ունիցին. եւ որք յայս պայծառանայցեն, սաստիկ աղօթակիցս (յն. բիւր աղօթողս). (Ոսկ. մ. ՟Բ. 27։)
ԱՂՕԹԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. Ի միասին կամ միաբան ընդ այլս, եւ վասն այլոց աղօթել. συνεύχομαι simul oro մէկտեղ աղօթք ընել.
Հրեշտակք տեսեալ զվարս քո՝ աղօթակից քեզ լինին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Իսկ նա եւ ոչ աղօթակից հաւանէր նմա լինել. (Վրք. ոսկ.։)
Աղօթակի՛ցք լերուք՝ եւ մեզ առատաբար զայս ձեզ մատակարարել. (Ածաբ. աղք.։)
Յանցելում գիշերիս ի յաղօթելն աղօթակից լինէի. (Պիտ.։)
Ասի եւ ըստ յն. ոճոյ.
Վասն Աստուծոյ խօսիմ, եւ ձեզ զնոյն զայս աղօթակից լինիմ զգովելի կիրսս եւ զերանելի. այս ինքն խնդրեմ աղօթիւք. (Ածաբ. մկրտ.։)