Աղբախուղբ

s.

φορυτός quisquiliae, scrobs, coenum Կոյտ աղտեղութեանց. աւելորդք, տիղմ եւ խռիւ, որ ժողովի ի տանց, եւ արտաքս կրի. մնտռութիւն, աւլուք. մնտռութիւն, աւլուք. չէօր չէօփ.

Աւել ածելով՝ զաղբախուղբն ի բաց տանին, խնամ տանելով մաքրութեան. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)