adj.

φοβερώτερος formidabilior Առաւել կամ յոյժ ահաւոր.

Յաղագս նորին է ահաւորագոյն ատեանն, վասն զի իրաւացի է. (Ածաբ. կարկտ.։)

Ահաւորագոյն նշանագործութեամբ. ե՛ւս սքանչելագոյն եւ ահաւորագոյն ազդեցութեամբ. (Ագաթ.։)

Ահաւորագոյն միայն ձայնիւ հալածականս առնեն. (Պիտ.։)