Ակամայիմ

ԱԿԱՄԱՅԱՆԱԼ կամ ԱԿԱՄԱՅԻԼ ἁκουσιάζομαι involuntarie ago Ակամայ սխալել. յակամայս բերիլ ի յանցանս ինչ.

Քաւեսցէ քահանայն ի վերայ անձին ակամայացելոյ (կամ ակամայեցելոյ). (Թուոց. ՟Ժ՟Ե. 28։)