Ալիւրադիւթ, Ի, Ից

s.

ἁλευρόμαντις qui farina divinat Դիւթիչ ալերբ. որ հմայէ ի ձեռն ալեր.

Ալիւրադիւթքն եւ գարեդիւթքն եւ հարցուկքն. (Մխ. երեմ.։)

Ոչ ընդունել զալիւրադիւթս, զգարեդիւթս, զհաւահմայս. (Վահր. յայտն.։)