adj.

θρόνιος sedilis, solii Սեպհական երկնային աթոռոց. ունօղ զնմանութիւն աստուածային աթոռոյ.

Ունի եւ զաթոռայինն առանձնաւորութիւն զվերաթռուցեալ զաստուածայինն ընդունակութիւն յայտնելով։ Աթոռային առանձնաւորութիւնս ասէ զվիճակաւորն երեւեալ սրբոցն աթոռոց իշխանութիւն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Գ։ Մաքս. ի դիոն.։)